Artykuł: "Coraz więcej świeckich pogrzebów" - 14.02.2021 -
https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/spoleczenstwo/2102467,1,coraz-wiecej-swieckich-pogrzebow.read

Fragment artykułu: "Pogrzeb bez Pana Boga"
Lekarze, nauczyciele, artyści i zwykli ludzie. Polscy mistrzowie ceremonii prowadzą świeckie pogrzeby coraz częściej i przyznają – każdy jest inny, bo każdy człowiek jest inny. Bo na tych pogrzebach bohater jest tylko jeden: zmarły żegnany przez bliskich.

Katarzyna Kaczorowska
Piotr Lach pamięta każdy pogrzeb, który prowadził. Czasem wraca do nich po nazwisku człowieka, którego życie opowiadał żegnającym go żałobnikom, czasem po jakimś drobiazgu, rozmowie, geście. Pamięta te, w których uczestniczyło kilka osób i te, w których było ich ponad półtora tysiąca. Pamięta ten, podczas którego w środku uroczystości odbyła się stypa, bo trzeba było poczekać na autobus, którym jechali zaproszeni uczestnicy, a który się zepsuł. I ten, na którym przy grobie ustawione były stoły, a na tych stołach, na białych obrusach stały przekąski, talerzyki, ciepłe dania na podgrzewaczach i ani jednej butelki alkoholu.

– Ale najbardziej przeżyłem pogrzeb mężczyzny, który miał swoją firmę budowlaną i zamordował go jego własny pracownik. To było po prostu wstrząsające – mówi Piotr Lach, świecki mistrz ceremonii pogrzebowych.

Piotr Lach mówi bez wahania, że każdy pogrzeb to dla niego wyróżnienie. Rodzina zaprasza go, by opowiedział o ich bliskim.
– Ślub, wesele, chrzciny, pierwsza komunia, osiemnastka. Życie każdego jest częścią historii jakiejś rodziny. W tej historii jest też miejsce na pogrzeb, ostatni akord, domknięcie się cyklu od narodzin do śmierci. Dlatego prowadzenie ceremonii to tak wyjątkowe i odpowiedzialne zadanie – tłumaczy Piotr Lach i od razu dodaje, że ta wyjątkowość nie oznacza, że najważniejszy jest on.

Bo dobry mistrz świeckiej ceremonii nie jest najważniejszą osoba na pogrzebie. Jeśli robi show, teatr, w którym ginie gdzieś opowieść o życiu konkretnego człowieka, opinia szybko idzie w świat. I to nie tylko do zakładów pogrzebowych, które proponują rodzinie rodzaj pogrzebu. Ale kiedy jest godnie, to ludzie dzwonią nawet po kilkunastu latach.

świecki pogrzeb. Często kiedy rozmawia z rodzinami, okazuje się, że dziadek czy babcia owszem, modlili się, ale nie po drodze było im z proboszczem. Albo z instytucją. A ci co zostali mówią, że jeśli Bóg jest wszędzie to na co komu pośrednicy?

– Chyba każdy z nas już przy grobie proponuje zebranym modlitwę. W ciszy lub na głos. „Ojcze nasz” słychać więc również na pogrzebach bez księdza. Może nawet jest wtedy mówione bardziej z serca, mocniej, głębiej

A Piotr Lach nie kryje, że nie każdy ksiądz umie poprowadzić pogrzeb, że zbyt często w kaplicy nie ma tego, który w tej konkretnej godzinie jest najważniejszy – zmarłego, choć jest trumna z jego ciałem albo urna.

– Niektórzy nie potrafią, nie mają tego daru. Innym się nie chce. Jestem wierzący, gram w kościele na organach, czytam Pismo w czasie mszy, …